Cały system GPS nie istniałby, gdyby nie sieć satelitów krążących nad naszą planetą. Znaczenie segmentu kosmicznego jest w miarę jasne, ale dodatkowym elementem, który usprawnia pracę samochodowych nawigacji jest segment naziemny. Mówi się o nim stosunkowo niewiele, co sprawia, że większość użytkowników go nie docenia. Tymczasem gdyby nie on, aktualna spora dokładność GPS-ów stanęłaby pod znakiem zapytania. Tworząc infrastrukturę konieczną do działania systemu globalnego pozycjonowania, Amerykanie wzięli pod uwagę potrzebę budowy elementów, które ułatwią komunikację z satelitami.
Z czego składa się naziemny segment GPS? To dwanaście stacji nadzoru, które rozmieszczono wzdłuż równika. Odstępy pomiędzy nimi są maksymalnie zbliżone, tak aby każdy z 24 satelitów unoszących się nad Ziemią był całodobowo obserwowany przez co najmniej dwie stacje. Zespół stacji pomaga w utrzymaniu sprawności przesyłu danych oraz stabilności działania. Chodzi przecież o to, aby sygnał był niezawodny, co leży w interesie zarówno zwykłych konsumentów, jak i sił zbrojnych USA.
Główna stacja nadzoru mieści się w bazie amerykańskiego lotnictwa Shriever AFB w mieście Colorado Springs. Armia USA zarządza jeszcze pięcioma innymi stacjami, między innymi na Hawajach oraz na wyspie Diego Garcia. Sześcioma pozostałymi kieruje agencja NGA (ulokowano je między innymi w Argentynie, Anglii oraz w Ekwadorze).
Stacje nadzoru? Dotychczas o tym nie słyszałem…